NADIN

sl1

Nadin, tursko utvrđenje

sl1

Nedinum, natpis boginje Latre

Istorijski nazivi

Nedinum

Etimologija

Nadin (i Nadim) od antičkog gr. Nēdinon (Ptolemej), lat. Nedinum (Tabula Peutingeriana), etnik Nedinates (Plinije), up. Skok I 497ab. (A.L.)

Atribucija

Geografski položaj

44° 4’ N, 15° 30’ E   
Mesto u Hrvatskoj.

Istorijat

Selo u Dalmaciji, blizu Benkovca (Zadarsko-kninska županija).
U antici je bio prvo liburnsko naselje pod grčkim uticajem, a potom rimski civitas Nedinum. Pronađeni su natpisi po kojima se može zaključiti da je u njemu bilo podignuto svetilište liburnskoj boginji Latri.
U srednjem veku bio je centar Nadinske župe, a u XIV v. sedište hrvatskih plemićkih porodica Virevića i Kačića. Tokom mletačko-turskih ratova bio je važno utvrđenje u sistemu mletačke odbrane Zadra.
Turci su ga osvojili 1538. (kada i Vranu) i držali ga sve do 1648. Za turske vladavine imao je jaku tvrđavu sa tornjem. Bio je sedište 6 kapetanija Ličkog i Krčkog sandžaka. U njemu su 1620. živeli kadija, dizdar i pet aga. Mleci su razorili nadinsku tvrđavu 1647. Danas se od nje vide samo razvaline.

Epski kontekst

U pesmama se uvek javlja u kontekstu ženidbe (nekad i dvostruke) muslimanskog junaka, sa preprekama. Iz Nadina su Hadžagić Mujaga i njegov pobratim Velagić Ahmet (MH IV, 28), alajbeg Ahmet (EH 4, 7) i alajbeg Zajim (EH 5).

Literatura

book1973Imenik mesta и Jugoslaviji, „Službeni list", Beograd 1973.  [272]  cobiss
book1979Evlija Čelebi: Putopis. Odlomci о jugoslovenskim zemljama, Sarajevo 1979.  [161, nap. 67, 68, 70, 71]  cobiss
book1997Hrvatski leksikon, I-II, Naklada Leksikon d.o.o., Zagreb 1997.  [tom II]