LAURA

Atribucija

Geografski položaj

Neizvesna ubikacija.

Epski kontekst

U pesmi, mesto blizu Beograda, na granici između Austrije i Turske:

a kad doše blizu Biograda
bijela je vila dozivala
iz Laure turske Kalaure,
dozivala Stojnu bijelome
po imenu Mehmeda vezira (122-126).

Termin 'kalaura' (metateza od 'karaula') označava njen pogranični položaj.
Siže opisuje udruženi napad poljskog i engleskog kralja i bečke i moskovske kraljice na Beograd, kao odmazdu za raniji turski napad iz Skadra i Nikšića na Crnu Goru.
Stojni Beograd koji se ovde pominje nije krunidbeni grad mađarskih kraljeva (Alba Regia, Stuhlweissenburg, Szekes-Fehérevár, Belehrad Kralovsky), već Beograd u Srbiji (vide), na ušću Save u Dunav (Tuna Belgradi, odnosno Dunavski Beograd, kako su ga označavali Turci). Stojni, beli i stojni beli su njegovi uobičajeni epski atributi.
Imajući u vidu pomen evropskih vladara, naročito bečke i moskovske kraljice (verovatno Marije Terezije i carice Jelisavete, epske Jelisavke), opevani događaj bi se možda mogao datirati u XVIII v. (posle 1717. kada je Beograd osvajao Eugen Savojski). U obzir dolaze austrijsko-turski (1737-1739) i rusko-turski rat (1736-1739, posle rata za sukcesiju na poljskom prestolu). Oba puta u sukobima su bile angažovane sve pomenute zemlje osim Engleske, pri čemu je rusko-turski rat i završen mirom u Beogradu 1739.
Uvođenje Crne Gore u ovaj kontekst otežava pouzdaniju rekonstrukciju istorijskih koordinata pesme. Geografski epski podaci su takođe nepouzdani budući da se hrišćanska vojska skuplja po malo verovatnoj trasi: Rusija → Engleska → Poljska → Austrija → Beograd.