ZVONIGRAD
Zvonigrad, ostaci starog utvrđenja
Zvonigrad, panorama
Etimologija
*Zvoni /zvьni gordъ je još praslovenski naziv za utvrđenje snabdeveno zvonima za uzbunu, javlja se kao toponim i u Rusiji (Zvenigorod), Ukrajini (Zvenyhorod), Poljskoj (Zunigród) (Skok III 668a). (A.L.)
Atribucija
- bez atribucije: Od Zrmanje pa do Zvonigrada (KH II,Narodne pjesme muslimana u Bosni i Hercegovini, sabrao Kosta Hörmann 1888-1889, knjiga II, drugo izdanje, Sarajevo 1933. (KH II) 60:49)
Geografski položaj
Srednjovekovni utvrđeni grad na usamljenom uzvišenju uz desnu obalu izvorišnog dela reke Zrmanje, 15,5 km s/z od Knina (Hrvatska).Istorijat
Podignut je za odbranu doline Zrmanje. Prvi put se pominje 1220. Bivao je u vlasti raznih plemićkih porodica: Nelipaca (Nelipića), Frankopana (Frankapana), Kurjakovića i Karlovića. Utvrđenje je porušeno tokom Kandijskog rata, ali ruševine grada postoje i danas.
Kod Vuka u Rječniku: „zidine od gradića u Hrvatskoj na desnoj strani rijeke Zrmanje […] parietinae quaedam”. U Rječniku JA pominje se kao: „Nekad grad u Bosni a sada ruševine: 1683. Turci u Zvonigradu manastir oboriše, a fra Tadiju živa na kolac metnuše.”
Epski kontekst
Pominje se u KH II, 60 u kontekstu potrage za Fatom, „pravom sestrom” Durutagić Ibre.
Literatura
 | 1880 | Rječnik hrvatskoga ili srpskoga jezika, Jugoslavenska akademija znanosti i umjetnosti, I-XIV, Zagreb, с1880-1952. |
| 1969 | Српски рјечник истумачен њемачкијем и латинскијем ријечима, сакупио га и на свијет издао Вук Стеф. Караџић, „Нолит", Београд 1969. cobiss |
| 1970 | Vojna enciklopedija, 1-10, Redakcija vojne enciklopedije, Beograd 1970-1975.Beograd 1980. [s.vv. Grad, Zvonigrad] cobiss |
| 1997 | Hrvatski leksikon, I-II, Naklada Leksikon d.o.o., Zagreb 1997. [tom II] |